بهترین کتاب ها چه داستانی و غیرداستانی، قدیمی و جدید، که ما در طول سال 2021 خواندیم.
این بیوگرافی عالی از رهبر سابق فرانسه به طرز درخشانی به بررسی چگونگی تسلط او بر زندگی سیاسی کشورش برای چندین دهه می پردازد و شما عزیزان میتوانید جهت خرید کتاب زندگینامه مشاهیر به فروشگاه اینترنتی دشت کتاب مراجعه کنید. گزارش جکسون از جوانی و محیط محافظه‌کار دوگل تنها احترام فرد را نسبت به موضع دوگل در سال 1940 علیه دولت ویشی افزایش می‌دهد، و روایت او از سال‌های جنگ دوگل در لندن، روشن می‌سازد که چرا چرچیل و روزولت برخورد با او را تقریبا غیرممکن می‌دانستند. نیمه دوم کتاب – که به بازگشت دوگل به قدرت در جریان درگیری در الجزایر و ریاست جمهوری تا حدی خودکامه او می پردازد – حتی قانع کننده تر است. این دو نیمه با هم به همان اندازه استدلال خوبی هستند که می توان برای این باور داشت که یک فرد واحد می تواند مسیر تاریخ را تغییر دهد. اما جکسون، با نثری عالی و درک مطمئنی از سیاست و شخصیت جمهوری‌های سوم، چهارم و پنجم، هرگز اجازه نمی‌دهد که این استدلال بر شخصیت بسیار دشوار و سلطه‌گر دوگل سایه افکند و هرگز به طور کامل با دموکراسی که او در نجات آن کمک کرد، جور در نمی‌آید. و سپس ریاست کرد.
“Segu: A Novel” اثر مریس کوند یکی دیگر از بهترین کتاب ها
در سالی که با تلاش برای کودتا آغاز شد، خوب است به خاطر بسپاریم که تعصب و جناح‌گرایی هر جامعه‌ای را تهدید کرده است – و اغلب داستان‌سرایی عالی را نیز به همراه دارد. رمان «سگو» نوشته ماریس کوند در سال 1984 در پایتخت رقابتی بی‌رحمانه امپراتوری بامبارا در قرن هجدهم، در مالی کنونی، جایی که مانسا حاکم است و با ناراحتی ظهور اسلام و ورود اسرارآمیز کاشفان سفیدپوست را زیر نظر دارد، اکران می‌شود. گریوتس آوازهای یک خانواده اصیل به نام ترائورس را می خوانند که سرنوشت پسرانشان از هر پیامد تحولات مدرنیته متحمل می شوند. کونده که در گوادلوپ به دنیا آمد اما سال‌ها را در غرب آفریقا گذراند، رمان‌نویس بزرگ دنیای آفریقا-آتلانتیک است و «سگو»، شاهکار او، مادر حماسه‌های دیاسپورا است.این کتاب رمان ترائوره‌ها را دنبال می‌کند که در سراسر جهان پراکنده شده‌اند، از دانشگاه‌های مراکش گرفته تا مزارع نیشکر برزیل، که با جاه‌طلبی‌ها، شهوات و تمایلات مذهبی‌شان به هر طرف کشیده می‌شوند. کاندی در برانگیختن تنش‌های یک جهان در نوسان برتری دارد، خواه این دوگانگی مردی باشد که بین خدایان خانواده‌اش و جهان‌وطن‌گرایی اسلام دویده شده است یا بدبینی یک زن مختلط ثروتمند که در سواحل سنگال برده‌فروشی می‌کند. «Segu» علی‌رغم قلمروی بزرگش، گرم و شایعه‌انگیز است، و کاملاً عاری از وابستگی عاطفی به میراث است که بسیاری از حماسه‌های خانوادگی را به ایستگاه‌های اجدادی صلیب تبدیل می‌کند. مریس کوند شوخ طبعی بدی دارد که مورد علاقه او نیست، به خصوص در مورد قهرمان‌های عمدتاً مرد، که ماجراجویی ساده‌لوحانه و بی‌رحمی‌های غافل‌انگیزشان (به‌ویژه نسبت به زنان) عمیقاً تاریخچه‌ای را شکل می‌دهد که از درک آنها دور است.
«بوهمیا بالا: خاطرات» نوشته هیدن هررا
من در حین مرور قفسه‌های کتاب های عمومی بروکلین به این خاطرات اخیر برخوردم و بلافاصله با جلد آن جذب شدم: عکس سیاه و سفید دو دختر جوان که از پنجره پشتی یک ماشین اسپورت نشسته بودند و بلوزهای ژولیده‌اش. و موهای بور نوعی آزادی خواهی پاتریسیایی را نشان می دهد. هررا به خاطر زندگینامه هنرمندانی مانند فریدا کالو و آرشیل گورکی شناخته می شود، اما در «بوهمیا بالا» به داستان خانواده خودش می پردازد، قبیله ای از واسپ ها که به همان اندازه ممتاز هستند. در طول دهه‌های نوزده و پنجاه، هررا و خواهر بزرگ‌ترش بلر، خواسته یا ناخواسته، بین والدین مطلقه‌شان، که هر دو دارای ظاهری عالی، خلق‌وخو و خودشیفتگی شدید بودند، دوری کردند. مادر و پدرش – که هر کدام پنج بار ازدواج کردند – اغلب دخترها را نادیده می‌گرفتند، و آنها را به‌عنوان کم‌اهمیت‌تر از تحقق هنری یا جنسی خودشان می‌پنداشتند، که دنبال کردنشان آنها را در محافل شهری و هنری در کیپ کاد و نیویورک، مکزیکوسیتی و کمبریج برد. هررا یک کتاب تاریخی فرهنگی جذاب از یک محیط خاص را بازگو می کند، اما چیزی که بیش از همه تأثیرگذار است توانایی او در هدایت، با جزئیات محسوس، زندگی کودکی تنها است که سعی می کند دنیای اطراف خود را معنا کند. لحن او تا حدودی بی‌تفاوت است، اما من اغلب آن را به شدت متحرک می‌دیدم. او می نویسد: «من و بلر از پاییز 1948 زمان زیادی را با مادرمان سپری نکرده بودیم، زمانی که پس از سوار شدن ما به قطار برای رفتن به مدرسه شبانه روزی در ورمونت، او برای طلاق به مکزیک رفت. «هر وقت مادرمان می آمد، از مکزیک هدایایی می آورد، حیواناتی که از گل ساخته شده بودند یا بلوزهای گلدوزی شده برای من و بلر. او همیشه همه چیز را فوق العاده می کرد. او مثل آفتاب بود. من و بلر مانند دو ایکاروس به سمت او حرکت کردیم، اما هرگز به پرتوهای طلایی او دست نزدیم. این کتاب زیبایی برای خواندن است.
«زنده باد شاخ پست!» اثر ویگدیس هیورث
«زنده باد شاخ پست!» اثر ویگدیس هیورث – رمانی سریع و خنده‌دار در مورد ناامیدی وجودی، تعهد جمعی و خدمات پستی نروژ – در این سال عجیب و طاقت فرسا توجه مرا جلب کرد. الینور، راوی رمان، مشاور روابط عمومی سی و پنج ساله ای است که پروژه ها و روابطش با یک جدایی تیره و تار و ثابت مشخص می شود. وقتی همکارش داگ شهر را ترک می‌کند، الینور با اکراه یکی از مشتریانش را به ارث می‌برد: Postkom، اتحادیه پست و ارتباطات نروژ، که می‌خواهد با اتحادیه اروپا مبارزه کند. دستورالعملی که باعث رقابت بخش خصوصی می شود. برای الینور، این پروژه با صدای جیر جیر شروع می شود. به تدریج، او جاروب می شود. چیزی که نتیجه آن نوعی بیداری شخصی است – میل تازه یافته به زندگی، ارتباط و برقراری ارتباط – و برخوردی واقعاً گیرا با کسالت بوروکراتیک. “زنده باد شاخ پست!” سرشار از پرس و جوهای سیاسی و فلسفی و ملایم با ارائه آنها. آنها به شکل یادداشت های روزانه جدایی، مبادله بی دست و پا هدایای کریسمس، و تنهاترین توصیف جهان از یک اسباب بازی جنسی (“او محبوب ترین مدل را آنلاین خریده بود، مدلی که بالاترین امتیاز را داشت” می رسند. همچنین نخ بلندی وجود دارد که توسط یک کارمند پست گفته می‌شود، که روایتی شگفت‌انگیز و تقریباً افسانه‌ای را ایجاد می‌کند. “واقعی” دقیقا به چه معنا بود؟” الینور شگفت‌زده می‌شود، در حالی که به شدت تلاش می‌کند تا نسخه P.R را برای Real Thing، یک رستوران زنجیره‌ای آمریکایی تولید کند، بحران اصالت را تجربه می‌کند. من تعجب کردم: «آیا مردی که پشت واقعیت واقعی بود، خودش واقعی بود؟ من او را در گوگل جستجو کردم؛ او مانند هر سرمایه دار دیگری به نظر می رسید. گسترده و پیش پا افتاده – این رمان برای من شادی محض بود. -آنا وینر
“آزاد: یک کودک و یک کشور در پایان تاریخ” نوشته لیا ایپی
برخی از مردم احساس راحتی می کنند که زندگی خود را بدون محدودیت تاریخ تصور کنند. لیا یپی آن تجمل را نداشت. او که در سال 1979 در آلبانی به دنیا آمد، در آن زمان یکی از محصورترین کشورهای بلوک کمونیست بود. دلیل چندانی برای زیر سوال بردن عشق خود به استالین نداشت تا اینکه در سال 1990، او برای بغل کردن مجسمه او رفت و متوجه شد که معترضان سر خود را از بدن جدا کرده اند. آی تی. با فروریختن دیوار برلین، بنای سوسیالیسم آلبانیایی نیز فروریخت. حتی ناامیدکننده‌تر این واقعیت بود که معلوم شد والدین یپی هرگز به آن اعتقاد نداشتند – آنها فقط با یک خط خوب صحبت کرده بودند تا از ایجاد لکه‌دار شدن چشم‌اندازهای بورژوایی مخالف خود جلوگیری کنند. کتاب جدید یپی، «رایگان» که در بریتانیا منتشر شد و در ماه ژانویه منتشر خواهد شد، خاطرات تلخ و لطیفی از دوران کودکی است. اما همچنین اثری از نقد اجتماعی، و مراقبه ای در مورد چگونگی زندگی با هدف در جهانی است که تاریخ، به دور از پایان، به نظر می رسد با اطلاعات نادرست انرژی می گیرد. ایپی، نظریه پرداز سیاسی در مدرسه اقتصاد لندن، به این موضوع علاقه مند است که چگونه دسته بندی های فکری – برای مثال “پرولتاریا” – با فریادهای تجمع تقلیل دهنده ای مانند “آزادی” جایگزین شد. او می نویسد: «وقتی بالاخره آزادی رسید، مثل یک ظرف یخ زده بود. ما کم جویدیم، سریع قورت دادیم و گرسنه ماندیم.» والدین او رهبران اپوزیسیون دموکراتیک جدید شدند، اما پس‌اندازهای خود را به خاطر یک طرح سرمایه‌گذاری پنهان از دست دادند، و زمانی که کشور به جنگ داخلی تبدیل شد، در سال 1997، مادر مهیب او مجبور شد به ایتالیا برود، جایی که او در نظافت خانه‌ها کار می‌کرد. وقتی یپی در خارج از کشور تحصیل کرد، دوستان چپ او نمی خواستند در مورد تجربه او بشنوند: سوسیالیسم آنها به درستی انجام می شد و آلبانی به بهترین وجه فراموش می شد. اما یپی در کار فراموش کردن نیست – نه سرکوب سیستمی که در آن بزرگ شده و نه سختی سرمایه داری. کتاب او به سرعت خوانده می شود، اما، مانند شبح مارکس که اروپا را فراگرفته است، با شما می ماند. – مارگارت تالبوت
«هارو: یک رمان» نوشته جوی ویلیامز
من قبلاً به طور مفصل در مورد شگفتی رمان اخیر جوی ویلیامز، “هارو” نوشته ام. اما من ناگزیر می شوم که پرونده خود را دوباره بیان کنم. داستان کتاب در دنیایی است که تغییرات اقلیمی آن را به گور تبدیل کرده است، و مملو از عجایب وحشی، هوش عرفانی، و با ظرافت و زیبایی است که از سطح جمله شروع می شود، اما تا هسته کتاب فرو می رود. «هارو» نوجوانی به نام کریستن را در سراسر صحرا دنبال می‌کند، جایی که او در نهایت با نوعی «آسمان‌خانه تروریستی» از بازنشستگان مصمم به انتقام از زمین ملاقات می‌کند. همراه او، جفری، یا یک کودک ده ساله با مادری الکلی است یا قاضی دنیای زیرین. ویلیامز، قاضی واقعی دنیای اموات، به عنوان یک الهی‌شناس، فعال حقوق حیوانات، اوراکل دیوانه، مورخ اجتماعی و فیلسوف زبان در اینجا مهتاب می‌گیرد. مجموعه‌های کمیک او – به عنوان مثال، جشن تولدی که در آن کیک با عجله تهیه شده، ماکتی از “زحل در حال بلعیدن پسرش” گویا را به تصویر می‌کشد – اشک‌های او را باز می‌کند، و مرثیه‌های او خنده را به همراه می‌آورد، حتی به این دلیل که یافتن چنین چیزی پوچ است. لذت در مطالعه ویرانی وقتی کتاب تمام شد، دلم برای تاریکی وحشتناک و پاک کننده چشمانش تنگ شد. – کیتی والدمن
برای هر سبک و سلیقه ایی ژانری متفاوت قابل قبول است و بعنوان مثال جهت خرید کتاب های روانشناسی با تخفیف و یا خرید کتاب های آموزشی اوقات فراغت سال جدید را مفید بگذرانید.