پادکست با نام دیگر پادپخش نشر دادن مجموعهای از اطلاعات در رسانه های دیجیتال است که پخش کردن آن در شبکه جهانی اینترنت با استفاده از فرمت انجام میگیرد، و کاربران بیشتر بر روی پلیر های دیجیتال قابل دریافت و شنیدن است. این نوع ارائهٔ اطلاعات در سال ۲۰۰۴ محبوب شده و گسترش یافته است ؛ و بعضی اوقات به آن رادیوی اینترنتی می گویند.
برای دانلود پادکست ، عموما از برنامهها که از اینترنت استفاده میکنند و بر روی کامپیوتر ها یا پلیر های موسیقی قابل استفاده و گوش دادن است و این را باید گفت که دانلود پادکست را پادکچ می نامند.
پادکست در دنیای کتاب :
پادکست ها در ایران بیشتر در زمینه انتشار کتاب ها استفاده می شود زیرا به دلیل طولانی بودن کتب صوتی بعضی از افراد توجه بیشتری به پادکست هایی صوتی که کتاب ها را خلاصه و معرفی می کنند توجه دارند.
اولین استفاده کلمه پادکست :
پادکست را برای اولین دفعه روزنامهنگاری به نام بن همرسلی در سال ۲۰۰۴ مورد استفاده قرار داد. در آن روز ها استفاده از وبلاگ در دنیا بسیار مرسوم بود و افراد برای اینکه بتوانند وبلاگهای محبوبشان را پیگیری کنند، از خوراک Rss استفاده میکردند. خوراک Rss یک خوراک وب سایت است که به کاربر امکان میدهد تا از آپدیت شدن اطلاعات سایت ها اطلاع پیدا کنیم .
آدام کری اجرا کننده برنامه های رادیو و تلویزیون بود که دوست داشت برنامههای صوتی را از همین طریق به گوش افراد بیشتری برساند. برای همین دلیل احساس نیاز کرد راهی برای پشتیبانی کردن Rss از فایل صوتی پیدا کند. در سال ۲۰۰۳ او موفق شد با مشارکت برنامه نویسی به نام «دِیو وینر» برای نخستین دفعه از iTunes برای جابه جایی اطلاعات RSS به iPod استفاده کند. بلاگرها از این اتفاق استقبال کردند. کریستوفر لیدون نویسندهٔ اسبق نیویورک تایمز در وبلاگش از این راه زیاد استفاده میکرد. در این زمان بود که سال ۲۰۰۴ همرسلی مقاله ای برای روزنامه گاردین نوشت و برای این تکنولوژی نوپا عارت ( پادکست ) را خلق کرد.
برای انتخاب و خرید کتاب روی لینک کلیک کنید : خرید کتاب