معرفی کتاب چرند و پرند اثر علامه علی اکبر دهخدا
کتاب چرند و پرند اثر علامه علی اکبر دهخدا مجموعه نوشتههای طنز اجتماعی و سیاسی علیاکبر دهخدا است که در قالب داستانکوتاه، اعلامیه، تلگراف، گزارش خبری و… نوشته شدهاست.
این نوشتهها در فاصله زمانی بین پیروزی انقلاب مشروطیت و شروع استبداد صغیر در در ۳۲ شماره هفته نامه صوراسرافیل به مدیریت جهانگیرخان شیرازی، و بعدتر در سه شماره صوراسرافیل که پس از شروع استبداد صغیر توسط دهخدا در سوییس چاپ شد، منتشر میشد.
نوشته های دهخدا در صوراسرافیل با نام های طنز دخو، خرمگس، سگ حسن دله، غلام گدا، آزادخان ، آزادخان کرد کرندی، علیالهی، کمینه اسیرالجوار، دخو علیشاه، خادم الفقرا، دخو علی، رئیس انجمن لات و لوتها، نخود همه آش، برهنه خوشحال، دمدمی، اویارقلی، و جناب ملااینکعلی امضا شدهاست و این شخصیتها در روایتها حضور دارند.
مشخصات فنی کتاب چرند و پرند
- نویسنده علی اکبر دهخدا
- ناشر انتشارات باران خرد
- تعداد جلد 1
- موضوع داستان
- شابک 978-600-9575-97-8
درباره ی علیاکبر دهخدا نویسندهی کتاب چرند پرند
علامه علی اکبر دهخدا نویسنده ، شاعر ، محقق و روزنامهنگار ایرانی در آغاز قرن اخیر است. او متولد سال ۱۲۵۷ در تهران است. او تحصیلات مقدماتیاش را در مکتب گذراند و در بیستسالگی هنگامیکه مدرسهی علوم سیاسی تهران بازگشایی شد با قبولی در آزمون ورودی وارد این مدرسه شد.
او از اولین فارغالتحصیلان مدرسهی سیاسی تهران است. دهخدا پس از فارغالتحصیلی از این مدرسه در وزارت امور خارجه مشغول به کار شد و مدتی هم سفیر ایران در بالکان بود.از آثار او می توان به کتاب چرند و پرند ، لغت نامه دهخدا و … اشاره کرد
نقد کتاب چرند و پرند اثر علامه علی اکبر دهخدا
در طول تاریخ ادبیات رسالت های مهمی را بر دوش داشته است. همواره بخشی از بار تغییرات مهم جوامع بر دوش نویسندگان و بهخصوص روزنامهنگاران بوده است. روزنامهنگاران زیادی در طول تاریخ از قلمشان برای تأثیر بر افکار عمومی استفاده کرده و تلاش کردهاند جامعهی بهتری بسازند.
ازآنجاییکه بیشتر حکومتهای جهان تحمل مخالف نداشتهاند بیشتر روزنامه نگاران به استفاده از زبان طنز روی آوردهاند تا در لفافه حرفشان را بزنند و درعینحال از تیغ سانسور هم در امان باشند. علامه دهخدا کی از روزنامهنگاران عصر مشروطه است که از قلمش در همین راه استفاده میکرد.کتاب چرند و پرند یکی از اولین و بهترین نمونههای طنز سیاسی در ایران است.
در بخشی از کتاب چرند پرند میخوانیم
امان از دوغ لیلی
ماستش کم بود آبش خیلی.
خلاف عرض کنم؟ شاید در مفتاح شاید در تلخیص شاید در مطول و شاید حدایق السحر، درست خاطرم نیست. یکوقتی میخواندیم «ارسالالمثل و ارسال المثلین»، بعد پشت سر این دو کلمه صاحب کتاب مینوشت که «ارسالالمثل، استعمال نظم یا نثری است که بهواسطه کمال فصاحت و بلاغت گوینده، حکم مثل پیداکرده و در السنه خواص و عوام افتاده است.»
من آنوقتها همین حرفها را میخواندم و به همان اعتقاد قدیمیها که خیال میکردند هر چه توی کتاب نوشته صحیح است، من هم گمان میکردم این حرف هم صحیح است؛ اما حالا که کمی چشم و گوشم وا شده، حالا که سروگوشم قدری میجنبد و حالا که تازه سری توی سرها داخل کردهام میبینم که بیشتر از آن حرفهایی هم که توی کتاب نوشتهاند پر و پای قرصی ندارد. بیشتر از آن مطالب هم که ما قدیمیها محض همینکه توی کتاب نوشتهشده ثابت و مدلل میدانستیم پاش بهجایی بند نیست.
پیشنهاد دشت کتاب
خاطره مرادیان –
به نظرم بخوانیدش
منصور مهدی زاده –
دهخدا عالی … حتما پیشنهاد میکنم مطالعه بشه